Büyük Patlama Sanatı >> Bu artist Evren ve uzayın doğumunu resmediyor

“Bunda ne var? Bilgisayar grafikleri çağında herkes Evren illüstrasyonu yapabilir” diyorsanız açılış resmine tekrar bakın. Pablo Carlos Budassi, 13,78 milyar yıl yaşındaki ve 92 milyar ışık yılı çapındaki Evren’in yakınıyla uzağını çizmek için matematik yaptı ve logaritmik ölçeklendirme kullandı.

Velilikle delilik arasındaki ince çizgide gidip gelen çılgın ressam Pablo Carlos Budassi, Evren’deki dev mesafeleri kavramamız için uzak galaksilerle yaşadığımız Güneş Sistemi’ni logaritmik tabloyla ölçeklendirerek tek karede çiziyor. Yaratıcı resimler Evren’e balıkgözü mercek gözüyle bakıyor.

İlgili yazı: Uzayda uzaylı göstergesi Dyson küresi mi var?

 

Modern minyatür

Minyatür sanatında beni en çok etkileyen şey perspektif yokluğudur. İlk bakışta realist veya natüralist gelmese de bu yöntem ressamın tek kareye çok sayıda kişi, olay ve objeyi sığdırmasını sağlıyor.

Oysa yaklaşık 13,78 milyar yıldır genişlemeyi sürdüren ve bugün çapı yaklaşık 92 milyar ışık yılına ulaşan gözlemlenebilir Evren’deki her şeyi atomlardan yıldızlara kadar tek kareye sığdırmak imkansız.

Yine de Budassi buna yakın bir şey yapıyor ve NASA’nın Hubble uzay teleskopu ile diğer gözlemevlerinden aldığı fotoğrafları bilgisayar yardımıyla logaritmik bir kolaj halinde birleştiriyor. Böylece gökcisimlerini kainatın sırlarına açılan ruh gözü gibi tek kareye sığdırıp beğenimize sunuyor.

İlgili yazı: 10 yılda yıldız gemisi Atılgan inşa edebilir miyiz?

 

Müzisyen ve ressam

Evren resminin merkezinde Güneş Sistemi yer alıyor. Kolajda sırasıyla Güneş, iç gezegenler (Merkür, Venüs, Dünya, Mars), Asteroit Kuşağı (Ceres, 67/P kuyrukluyıldızı), dış gezegenler (Jüpiter, Satürn, Uranüs, Neptün), Kuiper Kuşağı (Plüton), Oort bulutu, komşu yıldızlar (Alpha Centauri) yer alıyor.

Ardından Samanyolu Galaksisi’nin Perseus kolu, 2,2 milyon ışık yılı uzaktaki Andromeda, yerel grup galaksileri, 3 milyar ışık yılı öteden başlayan kozmik ağ, kozmik mikrodalga art alan ışınımı ve en sonunda da Büyük Patlama’dan kalan temsili plazma kuşağı geliyor.

İlgili yazı: Yakın yıldızlara birkaç ayda gitmek için NASA’dan warp sürüşü

 

Kozmik pizza

OK, Hepimizin çağımızın insanıyız. Benden Mevlana gibi derin bir yorumda bulunmamı beklemeyin, ancak resimlerin tüm detaylarının tadını çıkarmak istiyorsanız Wikimedia Commons üzerinde bulunan zumlanabilir versiyonuna bakabilirsiniz.

Budassi elbette bunları tek başına yapmadı. Yüzlerce uydu fotoğrafını birleştiren Princeton Üniversitesi’ndeki gökbilimcilerden yardım aldı.

Bu tür eserlerin en önemli yanı, içinde hayat bulduğumuz ve bir gün kendimizi yok etmezsek yayılmayı düşündüğümüz Evren’e dair bize yepyeni bir bakış açısı kazandırması.

İlgili yazı: Bilimkurgunun en gerçekçi yıldız gemisi ISV Venture Star

Üç dakikada Dünya’dan Evren’in sınırına

 

Bilimsel meditasyon

Astronotlar Uluslararası Uzay İstasyonu’ndan (ISS), yani yerden 410 km yüksekten Dünya’ya bakarken küçük, bir mavi nokta görüyorlar. Büyük ölçüde insan hayatına düşman olan uzayın simsiyah uzay boşluğunda bir yaşam adacığı.

Astronotlar aynı zamanda ülkeler arasındaki sınırların ne kadar anlamsız olduğunu da fark ediyorlar. Elimizde başka Dünya yok ve Güneş Sistemi’ne yayılmamız da en az 200 yıl alacak (bu sürede 100 milyondan fazla insanın uzayı görmesi imkansız). Bu nedenle Dünya’ya sahip çıkmamız gerekiyor.